متن شعر تومور 2 دکلمه سروده علیرضا آذر دانلود آهنگ بی تو امیر عظیمی انیمیشن

شعر بی تو,دانلود رایگان فیلم,تکست,متن,متن شعر فوق العاده زیبای تومور 2 از علیرضا آذر دانلود دکلمه و آهنگ,amir azimi,تومور2,امیر عظیمی, سریال,دانلود,بی تو امیر عظیمی,لینک دانلود دکلمه,آهنگ, بازی جدید با لینک مستقیم ,alireza azar,دانلود دکلمه شعر تومور 2 علیرضا آذر,علیرضا آذر,شعر,download,علی رضا آذر, آهنگ, انیمیشن,بی تو,متن شعر تومور 2 دکلمه سروده علیرضا آذر دانلود آهنگ بی تو امیر عظیمی,موزیک,تومور 2

متن شعر تومور 2 دکلمه سروده علیرضا آذر دانلود آهنگ بی تو امیر عظیمی انیمیشن

زندگی یک چمدان است که می آوریش بار و بندیل سبک می کنی و می بریش خودکشی مرگ قشنگی که به آن دل بستم دست کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم گاه و بی گاه پر از پنجره های خطرم به سرم می زند این مرتبه حتما بپرم گاه و بی گاه شقیقست و تفنگی که منم قرص ماهی که تو باشی و پلنگی که منم چمدان دست تو و ترس به چشمان من است این غم انگیز ترین حالت غمگین شدن است قبل رفتن دو سه خط فحش بده داد بکش هی تکانم بده نفرین کن و فریاد بکش قبل رفتن بگذار از ته دل آه شوم طوری از ریشه بکش اره که کوتاه شوم مثل سیگار خطرناک ترین دودم باش شعله آغوش کنم حضرت نمرودم باش مثل سیگار بگیرانم و خاکستر کن هرچه با من همه کردند از آن بدتر کن مثل سیگار تمامم کن و ترکم کن باز مثل سیگار تمامم کن و دورم انداز من خرابم بنشین زحمت آوار نکش نفست باز گرفت این همه سیگار نکش آن به هر لحظه تبدار تو پیوند منم آنقدر داغ به جانم که دماوند منم توله گرگی که در اندیشه شریان منی کاسه خونی جگری سوخته مهمان منی چشم بادام دهان پسته زبان شیر و شکر جام معجون مجسم شده این گرگ پدر تا مرا می نگرد قافیه را می بازم بازی منتهی العافیه را می بازم سیب سیر است تن انگیزه هر آه منم رطب عرش نخیل و قد کوتاه منم ماده آهوی چمن هوبره سینه بلور قاب قوسین دهن شاپری قلعه دور مظهر جان پلنگ ام که به ماه می بندم و به جز ماه دل از آدم و عالم کندم ماه بیرون زده از کنگره پیرهنم نکند خیز برم پنجه به خالی بزنم خنده های نمکین ات تاب دریاچه قم بغض هایت رقمی سردتر از قرن اتم موی برهم زده ات جنگی انبوه از دود و دو آتشکده در پیرهنت پنهان بود قصه های کهن از چشم تو آغاز شدند شاعران با لب تو قافیه پرداز شدند هر پسر بچه که راهش به خیابان تو خورد یک شبه مرد شد و یکه به میدان زد و مُرد من تو را دیدم و آرام به خاک افتادم و از آن روز که در بند توام آزادم چشممان خورد به هم صاعقه زد پلکم سوخت نیزه ای جمجمه ام را به گلوبند تو دوخت سرم انگار به جوش آمد و مغزم پوسید سرطانی شدم و مرگ لبم را بوسید دوزخ نی شدم و شعله دواندم به تنت شعله پوشیدم و و مشغول پدر سوختنت خودم آمدم انگار تویی در من بود این کمی بیشتر از دل به کسی بستن بود پیش چشم همه از خویش یلی ساخته ام پیش چشمان تو اما سپر انداخته ام ناگهان دشنه به پشت آمد و تا بیخ نشست ماه من روی گرفت و سر مریخ نشست آس در مشت مرا لاشخوران قاپ زدند کرکسان قاعده را از همه بهتر بلدند چای داغی که دلم بود به دستت دادم آن قدر سرد شدم از دهنت افتادم و زمینی که قسم خورد شکستم بدهد و زمان چمبره زد کار به دستم بدهد تو نباشی من از آینده خود پیر ترم از خر زخمی ابلیس زمین گیر ترم تو نباشی من از اعماق غرورم دورم زیر بی رحم ترین زاویه ساتورم تو نباشی من این پنجره ها هم زردیم شاید آخر سر پاییز توافق کردیم هر کسی شعله شد و داغ به جانم زد و رفت من تو را دود دهن روی دهانم زد و رفت همه شهر محیاست مبادا که تو را آتش معرکه بالاست مبادا که تو را این جماعت همه گرگند مبادا که تو را پی یک شام بزرگند مبادا که تو را دانه و دام زیاد است مبادا که تو را مرد بدنام زیاد است مبادا که تو را پشت دیوار نشستند مبادا که تو را نا نجیبان همه هستند مبادا که تو را تا مبادا که تو را باز مبادا که تو را پرده بر پنجره انداز مبادا که تو را دل به دریا زده ای پهنه سراب است نرو برف و کولاک زده راه خراب است نرو بی تو من با بدن لخت خیابان چه کنم با غم انگیز ترین حالت تهران چه کنم بی تو پتیاره پاییز مرا می شکند این شب وسوسه انگیز مرا می شکند بی تو بی کار و کسم وسعت پشتم خالی ست گل تو باشی من مفلوک دو مشتم خالی ست بی تو تقویم پر از جمعه بی حوصله هاست و جهان مادر آبستن خط فاصله هاست پسری خیر ندیده م که دگر شک دارم بعد از این هم به دعاهای پدر شک دارم

زندگی یک چمدان است که می آوریش
بار و بندیل سبک می کنی و می بریش

خودکشی مرگ قشنگی که به آن دل بستم
دست کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم

گاه و بی گاه پر از پنجره های خطرم
به سرم می زند این مرتبه حتما بپرم

گاه و بی گاه شقیقست و تفنگی که منم
قرص ماهی که تو باشی و پلنگی که منم

چمدان دست تو و ترس به چشمان من است
این غم انگیز ترین حالت غمگین شدن است

قبل رفتن دو سه خط فحش بده داد بکش
هی تکانم بده نفرین کن و فریاد بکش

قبل رفتن بگذار از ته دل آه شوم
طوری از ریشه بکش اره که کوتاه شوم

مثل سیگار خطرناک ترین دودم باش
شعله آغوش کنم حضرت نمرودم باش

مثل سیگار بگیرانم و خاکستر کن
هرچه با من همه کردند از آن بدتر کن

مثل سیگار تمامم کن و ترکم کن باز
مثل سیگار تمامم کن و دورم انداز

من خرابم بنشین زحمت آوار نکش
نفست باز گرفت این همه سیگار نکش

آن به هر لحظه تبدار تو پیوند منم
آنقدر داغ به جانم که دماوند منم

توله گرگی که در اندیشه شریان منی
کاسه خونی جگری سوخته مهمان منی

چشم بادام دهان پسته زبان شیر و شکر
جام معجون مجسم شده این گرگ پدر

تا مرا می نگرد قافیه را می بازم
بازی منتهی العافیه را می بازم

سیب سیر است تن انگیزه هر آه منم
رطب عرش نخیل و قد کوتاه منم

ماده آهوی چمن هوبره سینه بلور
قاب قوسین دهن شاپری قلعه دور

مظهر جان پلنگ ام که به ماه می بندم
و به جز ماه دل از آدم و عالم کندم

ماه بیرون زده از کنگره پیرهنم
نکند خیز برم پنجه به خالی بزنم

خنده های نمکین ات تاب دریاچه قم
بغض هایت رقمی سردتر از قرن اتم

موی برهم زده ات جنگی انبوه از دود
و دو آتشکده در پیرهنت پنهان بود

قصه های کهن از چشم تو آغاز شدند
شاعران با لب تو قافیه پرداز شدند

هر پسر بچه که راهش به خیابان تو خورد
یک شبه مرد شد و یکه به میدان زد و مُرد

من تو را دیدم و آرام به خاک افتادم
و از آن روز که در بند توام آزادم

چشممان خورد به هم صاعقه زد پلکم سوخت
نیزه ای جمجمه ام را به گلوبند تو دوخت

سرم انگار به جوش آمد و مغزم پوسید
سرطانی شدم و مرگ لبم را بوسید

دوزخ نی شدم و شعله دواندم به تنت
شعله پوشیدم و و مشغول پدر سوختنت

خودم آمدم انگار تویی در من بود
این کمی بیشتر از دل به کسی بستن بود

پیش چشم همه از خویش یلی ساخته ام
پیش چشمان تو اما سپر انداخته ام

ناگهان دشنه به پشت آمد و تا بیخ نشست
ماه من روی گرفت و سر مریخ نشست

آس در مشت مرا لاشخوران قاپ زدند
کرکسان قاعده را از همه بهتر بلدند

چای داغی که دلم بود به دستت دادم
آن قدر سرد شدم از دهنت افتادم

و زمینی که قسم خورد شکستم بدهد
و زمان چمبره زد کار به دستم بدهد

تو نباشی من از آینده خود پیر ترم
از خر زخمی ابلیس زمین گیر ترم

تو نباشی من از اعماق غرورم دورم
زیر بی رحم ترین زاویه ساتورم

تو نباشی من این پنجره ها هم زردیم
شاید آخر سر پاییز توافق کردیم

هر کسی شعله شد و داغ به جانم زد و رفت
من تو را دود دهن روی دهانم زد و رفت

همه شهر محیاست مبادا که تو را
آتش معرکه بالاست مبادا که تو را

این جماعت همه گرگند مبادا که تو را
پی یک شام بزرگند مبادا که تو را

دانه و دام زیاد است مبادا که تو را
مرد بدنام زیاد است مبادا که تو را

پشت دیوار نشستند مبادا که تو را
نا نجیبان همه هستند مبادا که تو را

تا مبادا که تو را باز مبادا که تو را
پرده بر پنجره انداز مبادا که تو را

دل به دریا زده ای پهنه سراب است نرو
برف و کولاک زده راه خراب است نرو

بی تو من با بدن لخت خیابان چه کنم
با غم انگیز ترین حالت تهران چه کنم

بی تو پتیاره پاییز مرا می شکند
این شب وسوسه انگیز مرا می شکند

بی تو بی کار و کسم وسعت پشتم خالی ست
گل تو باشی من مفلوک دو مشتم خالی ست

بی تو تقویم پر از جمعه بی حوصله هاست
و جهان مادر آبستن خط فاصله هاست

پسری خیر ندیده م که دگر شک دارم
بعد از این هم به دعاهای پدر شک دارم

می پرم دلهره کافی ست خدایا تو ببخش

خودکشی دست خودم نیست خدایا تو ببخش

دانلود دکلمه بی تو یا تومور 2 با سدای علی رضا آذر

دانلود کنید

 این ترانه به وسیله امیر عظیمی نیز اجرا شده که

بسیار زیبا و شنیدنی از آب در آمده است:

آهنگ بی تو - امیر عظیمی

√ راهنمای دانلود : پس از ورود به لینک دانلود، روی دکمه Free Download کلیک کرده و سپس دکمه 

Create Download Link را بزنید تا لینک مستقیم برای شما آماده گردد. 

√ دیدگاه ها و پیشنهاد های خود را با ما در میان بگذارید. رضایت شما هدف ماست.

متن / تسکت همه شعرها / ترانه های آلبوم جدید پاروی بی قایق محسن چاووشی بازی جدید با لینک مستقیم

text,آهنگساز,تسکت,متن / تسکت همه شعرها / ترانه های آلبوم جدید پاروی بی قایق محسن چاووشی,شعر,متن, انیمیشن,, آهنگ,poem,پاروی بی قایق,ترانه, سریال,کاور,کامل,همه,ترانه سرا,parooie bighaiegh,جزییات,دانلود,دانلود رایگان فیلم,جدید,lyric,آلبوم, بازی جدید با لینک مستقیم ,محسن چاووشی,mohsen chavoshi

متن / تسکت همه شعرها / ترانه های آلبوم جدید پاروی بی قایق محسن چاووشی بازی جدید با لینک مستقیم

دزیرهدستمو بالا گرفتمتو ضیافت اسیریتا تو آخر دنیاسرتو بالا بگیریدستمو بالا گرفتمتا تو قلبت پا بگیرمتا ببینی با چه عشقیاین شکستو می پذیرم..تو یه طوفان من یه جزیرهمن ناپلئون تو دِزیرهجز تو کی میتونست از منهمه دنیا رو بگیرهنقطه ی تسلیم محضمنقطه ی آرامشم بوداسمتو زمزمه کردم اینت تمام شورشمبودتو هوای تو که باشمصاحب کل زمینممن همه دنیامو دادمزیر چتر تو بشینمشوق تسلیم تو بودنلحظه لحظه تو تنم بودبهترین تصویر عمرمعکس زانو زدنم بودعکس زانو زدنم بود..تو یه طوفان من یه جزیرهمن ناپلئون تو دِزیرهجز تو کی میتونست از منهمه دنیا رو بگیرههمه دنیارو بگیره..قهوه قجریگاهی بهانه ی هوسی باشمیا پشت میله ی قفسی باشممن راضی ام به هرچه تو میخواهیترجیح میدهی چه کسی باشممن خام بودمو تو پُرم کردیبا اینکه از تو خاطره ام خالیستمردی که رو به روی تو می خواندجز یک نوار پُر شده چیزی نیست..دیوار دور خانه ی من چینیستدارو ندارم آنچه که می بینیستغیر از خودت که واقعیت داریهر آنچه دیدم همه تزئینیستمن یوسفم که برای تماشایتبا حبس با توطئه میسازمهر روز پیش چشم برادر هاخود را درون چاه می اندازممن سال های سال از این خانهبیرون نرفته ام که تو برگردییک بار هم که آمده ای مارامهمان به قهوه ی قجری کردی..دیوار دور خانه ی ما چینیستدارو ندارم آنچه که می بینیستمن عاشق تویی شده بودم کهتنها ، تنها ، تنها ، تنها ..دیوار دور خانه ی من چینیستدار و ندارم آنچه که می بینیستغیر از خودت که واقعیت داریهر آنچه دیدم همه تزئینیستاز هرشب ِ بدون تو بیزارماز وهم ها و اینهمه انکارماین حرف ها نشانه ی سودا نیستمن حدس میزنم که جنون دارم..من حدس میزنم که جنون . .جُزمن ، بی تو چیزی نیستم جُزپرده ی بی آفتاب جُزرختخواب کهنه و لیوان آب و قرص خوابمن ، بی تو چیزی نیستم جُز..خونه ی بی پنجره جُزآدمی که غربتش از مرگ طولانی تره..من ، بی تو چیزی نیستم جُزچندتا اَبر بی قرارمن ، بی تو چیزی نیستم جُزآه جُز گرد و غبار من..بی تو چیزی نیستم جُزچندتا اَبر بی قرار منبی تو چیزی نیستم جُزآه جُز گرد و غبار..یادم بده کاری کنم جوری بهم عادت کنیکه زیر چتر گریه هام احساس امنیت کنییادم بده کاری کنم بی وقفه با من سر کنیمن شعر بنویسم برات تو شعرامو از بر کنیکاشکی به گوشت می رسید دارم چه رنجی می برمبپا غرورم نشکنه من از تو دل نازک ترممن بی تو چیزی نیستم ، من بی تو اصلا” نیستمشاید کسی که عمریه ، دنبالشی من نیستم..من ، بی تو چیزی نیستم جُزچندتا اَبر بی قرارمن ، بی تو چیزی نیستم جُزآه جُز گرد و غبار من..بی تو چیزی نیستم جُزچندتا اَبر بی قرار منبی تو چیزی نیستم جُزآه جُز گرد و غبار..تفنگ سر پُرتوی خونه روی دیوار یه تفنگه سر پُرهداغ جنگلا رو میشه روی قندافش دیدآره یه تفنگ سرپُر و فراری از شکارکه میشه از تو گلوش صدای شلیکو شنیدیه تفنگ پیر و کهنه یه تفنگ بی جوازکه دلش رو برده زوزه های زخمیه یه گرگعمریه باروتو نفس نمیکشهتنها شاهد نفس کشیدنه پدربزرگ..توی خونهروی دیواریه تفنگه سرپُرهمنم آخرین گوزنیکه گلوله میخورهتوی خونهروی دیواریه تفنگه سرپُرهمنم آخرین گوزنیکه گلوله میخوره..خسته از روزای غمگینه بدون ِ دفاعخواب رفته مثل آتیش زیر خاکستر داغیه تفنگی که مثه یه مرد گریه میکنهشب و روح پرنده های مُرده تو اتاقبا دوتا میخه سیاه مونده رو دیواره سفیدتو سر هردوی ما وسوسه ی آزادیخیلی وقته بوی خون خونه رو پُر کرده و منخیره ام به آخرین ارثیه ی اجدادی…توی خونهروی دیواریه تفنگه سرپُرهمنم آخرین گوزنیکه گلوله میخورهتوی خونهروی دیواریه تفنگه سرپُرهمنم آخرین گوزنیکه گلوله میخوره..خوابلبخند زدو دستامو گرفت اما توی خوابفردا نشده بیدار شدم بیدار و خرابعکسش از روی میز باز از روی قاب بیرون اومدودستامو گرفت باهم دوباره رفتیم توی قابترسیدم اگه بیدار بشم خوابم بپرهگفتم نکنه اصلا روی میز خوابم نبرهتنها روی تخت تنها توی خواب با اون توی قابچشماشو که بست قاب از روی میز افتاد و شکست..حالا یه نفر این خواب منو تعبیرتا ساعتای بی خوابی من تغییر کنه..بارون میومد پس داد زدم من پشت درمخمیازه ی باد آهسته گذشت از پشت سرمدر باز نشده بیدار نشده بارون میومدگفتم نکنه فردا شده و من بی خبرمبارون میومد پس داد زده پشت درهبیدار شدی نکنه گفتی خوابم نبرهسیل از توی قاب اومد تو اتاق در واش دهما غرق شدیم از بس که اتاق دریا شده بودحالا یه نفر این خواب منو تعبیرتا ساعتای بی خوابی من تغییر کنه..تغییر کنه..پاروی بی قایقدوتا چشمام دوتا سرباز مغرورنکه مدت هاست از معشوقشون دورندوتا سرباز که چندتا زن تنهاتوی دلشوره هاشون رخت میشورندوتا دستام دوتا چاقوی بی دستهدوتا قفل بزرگ ِ دست و پا بستهدوتا پارو دوتا پاروی بی قایقدوتا کشتی با ده تا لنگره خسته..گلو خلوت ترین پس کوچه ی بن بستسرم سرکش ترین فواره ی میدونیه فنجون قهوه تو غمگین ترین کافهیه عابر تو خیابونای سرگردونچشامو بستمو وا کردمو دیدمیکی از بال ِ بستم آسمون ساختهیکی دفتر شده افتاده رو سینمیکی از استخونام نردبون ساختهسرم چندتا کتاب ِ رنگ و رو رفتهیه بالون با طناب ِ از گلو پارهبه اعدامی که اُمیدش به دنیا نیستولی دنیا براش جذابیت داره..نه دنیا از سرم خیلی زیادی بودنه پیشونی نوشتم گود کن باشنبهر طبعی شکلک در نیاوردمفقط میخواستم شکل خودم باشمگلومو پاره کردم اما این مردمبهم گفتن که دیوونست ، عاشق نیستکسی باور نکرد این آدمه بی شکلبه غیر از عشق با چیزی موافق نیست..یه خونه ی کوچیکخیال میکردمبرای پیشونیمیه خونه ی کوچیکرو شونه هات داریچه بی دلیل چه زودبهونه گیر شدیچقد دلیل واسهبهونه هات داریآهای فرصت کمآهای راه زیادیه عمر فاصله بوداز تو به این آغوشبین منو تو هنوزیه ریز برف میادبه دیدنم که میایلباس گرم بپوشبه دیدنم که میایبرام گلاب بیارکه مزه مزه کنمنفس کشیدن ِ توبرای تشنگیامیکم سراب بیارکه باز دوره کنمخیال ِ دیدن تو…بخاطر تو دلم با اینکه زود شکستنه باز عاشق شد نه دوست پیدا کردنه پای درد دل ِ هرکی رسید نشستنه سفره ی دلشو پیش ِ کسی وا کردبه دیدنم که میای برام ستاره بیارچراغ ِ اول این شبو تو روشن کنبازم اگه حرفام حوصلتو سر بردهنوز سحر نشده هوای رفتن کنبه دیدنم که میایبرام گلاب بیارکه مزه مزه کنمنفس کشیدن توبرای تشنگیامیکم سراب بیارکه باز دوره کنمخیال دیدن تو…کلنجارکمد پر از لباس تو میز پر از عکس توئههنوز تو اتاقمون میپلکن نشونه هاتوقتی که توی خلوتت منو مرور میکنییه قطره اشک ممکنه بشینه روی گونه هاتمیپرم از خواب شیو لباسمو تن میکنمچراغو روشن میکنم خونه رو پرسه میزنمتا خود صبح با خودم همش کلنجار میرمتا بلکه خوابم نبره نیای به خواب دیدنمسعی نمیکنم تورومجاب اون نادان کنماز کجا معلوم که سرتاز این شلوغ تر نشهاز کجا معلوم دل تویه رو ز برام تنگ شه ویه روز بخوای بیای پیشمکه هیشکی با خبر نشه..اینکه دوستم نداشتی برام اهمیت نداشتفقط دلم میخواست یه روز تموم بشن بهونه هاتدلت که پر زد واسه من به در که چشم دوختیبال شکسته ی منو بدوز روی شونه هاتبرام مهم نیست که دیگه صدای قلبم چی میگهتو آخرش توجهی به خواهشم نمیکنیفقط یکم کلافه ام یکم به هم ریخته اماما مهم نیست که دیگه نوازشم نمیکنیسعی نمیکنم تورومجاب اون نادان کنماز کجا معلوم که سرتاز این شلوغ تر نشهاز کجا معلوم دل تویه رو ز برام تنگ شه ویه روز بخوای بیای پیشمکه هیشکی با خبر نشه..اینکه دوستم نداشتی برام اهمیت نداشتفقط دلم میخواست یه روز تموم بشن بهونه هاتدلت که پر زد واسه من به در که چشم دوختیبال شکسته ی منو بدوز روی شونه هاتبرام مهم نیست که دیگه صدای قلبم چی میگهتو آخرش توجهی به خواهشم نمیکنیفقط یکم کلافه ام یکم به هم ریخته اماما مهم نیست که دیگه نوازشم نمیکنیسعی نمیکنم تورومجاب اون نادان کنماز کجا معلوم که سرتاز این شلوغ تر نشهاز کجا معلوم دل تویه رو ز برام تنگ شه ویه روز بخوای بیای پیشمکه هیشکی با خبر نشه..یوسفافسوس بود و جز افسوس چیزی به شب نمی تابیدهرچشمه ای که می خشکید از چشم ما می افتاداز روزگار دلگیرم ای کاش اشک آخر داشتیوسف اگه برادر داشت کی توی چاه می افتاددل چشمه بود و می جوشیدوقتی خدا واسه ی مردمهر روز یک کوزه رو میشکستاز تکه هاش دل می ساختاز تیکه تیکه قلبمهی کوزه ساخت اماهی هرشب واسه ی من تنهااز خون و خاک گل می ساختبکار و بچینبچین و ببخشزمین خدابرای همستببین و نترسنترس و بگوخدای تا ابدخدای همستتا چشم کار می کرد وتا اعتماد می کردمچشمم می دیدبی اعتماد تر می شدمعجون دردمندی از سردرد و دردسر بودمبا هر مسکن تازه دردم زیادتر می شدخشکیده تر شدم ای ماهعکست توی کدوم چشمستاینجا که هرچی می بینم دالون و تنگ و تاریکهاینجا که هرچی می گردمراهی به سرپناهی نیستروح بزرگ من دیدی دنیا چقدر کوچیکهبکار و بچینبچین و ببخشزمین خدابرای همستببین و نترسنترس و بگوخدای تا ابدخدای همستوصیتبرای این گل قرمزنماز مُرده بخوانیدمرا شمرده بخوانیدبرای خاکسپاریتمام باغچه ها رابه مادرم بسپاریددو دانگه پیرهنم رادو پاره از کفنم رابه این دو چشم بدوزیدسپس ملال تنم رادو بال پر زدنم رادر این کفن بگذاریدبه همسر نگرانمبه نقل قول بگوییدچه دوست داشتنی بودشما آهای شماهاشما که همسر خود راهمیشه دوست نداریدزیاد امید ندارمکه از تپیدن قلبمگلی دوباره برویدمگر بهار که سر شدکنار سنگ مزارمدلی دوباره بکاریدکدام قله کدام موجمنی که اینهمه کوهماز این جهان به ستوهممن از شکار نکردمشما از اینکه شکارمنبوده اید شکاریددو دانگه پیرهنم رادو پاره از کفنم رابه این دو چشم بدوزیدسپس ملال تنم رادو بال پر زدنم رادر این کفن بگذارید

لیست قطعات


« پاروی بی قایق »
آهنگساز و خواننده : محسن چاوشی

1 - دِزیره 
تنظیم : امیر جمال فرد
ترانه سرا : روزبه بمانی

2 - قهوه قجری
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : روزبه بمانی

3 - جُز
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : حسین صفا

4 - تُفنگ سرپُر
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : حسین غیاثی

5 - خواب
تنظیم : امیر جمال فرد
ترانه سرا : حسین صفا

6 - پاروی بی قایق
تنظیم : اُمید حجت
ترانه سرا : حسین صفا

7 - یه خونه کوچیک
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : حسین صفا

8 - کلنجار
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : حسین صفا

9 - یوسف
تنظیم : کوشان حداد
ترانه سرا : حسین صفا

10- وصیت
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : حسین صفا

دزیره

دستمو بالا گرفتم
تو ضیافت اسیری
تا تو آخر دنیا
سرتو بالا بگیری
دستمو بالا گرفتم
تا تو قلبت پا بگیرم
تا ببینی با چه عشقی
این شکستو می پذیرم..

تو یه طوفان من یه جزیره
من ناپلئون تو دِزیره
جز تو کی میتونست از من
همه دنیا رو بگیره


نقطه ی تسلیم محضم
نقطه ی آرامشم بود
اسمتو زمزمه کردم اینت تمام شورشم
بود
تو هوای تو که باشم
صاحب کل زمینم
من همه دنیامو دادم
زیر چتر تو بشینم

شوق تسلیم تو بودن
لحظه لحظه تو تنم بود
بهترین تصویر عمرم
عکس زانو زدنم بود
عکس زانو زدنم بود..

تو یه طوفان من یه جزیره
من ناپلئون تو دِزیره
جز تو کی میتونست از من
همه دنیا رو بگیره
همه دنیارو بگیره..


قهوه قجری

گاهی بهانه ی هوسی باشم
یا پشت میله ی قفسی باشم
من راضی ام به هرچه تو میخواهی
ترجیح میدهی چه کسی باشم
من خام بودمو تو پُرم کردی
با اینکه از تو خاطره ام خالیست
مردی که رو به روی تو می خواند
جز یک نوار پُر شده چیزی نیست..

دیوار دور خانه ی من چینیست
دارو ندارم آنچه که می بینیست
غیر از خودت که واقعیت داری
هر آنچه دیدم همه تزئینیست
من یوسفم که برای تماشایت
با حبس با توطئه میسازم
هر روز پیش چشم برادر ها
خود را درون چاه می اندازم



من سال های سال از این خانه
بیرون نرفته ام که تو برگردی
یک بار هم که آمده ای مارا
مهمان به قهوه ی قجری کردی..

دیوار دور خانه ی ما چینیست
دارو ندارم آنچه که می بینیست
من عاشق تویی شده بودم که
تنها ، تنها ، تنها ، تنها ..

دیوار دور خانه ی من چینیست
دار و ندارم آنچه که می بینیست
غیر از خودت که واقعیت داری
هر آنچه دیدم همه تزئینیست
از هرشب ِ بدون تو بیزارم
از وهم ها و اینهمه انکارم
این حرف ها نشانه ی سودا نیست
من حدس میزنم که جنون دارم..

من حدس میزنم که جنون . .



جُز

من ، بی تو چیزی نیستم جُز
پرده ی بی آفتاب جُز
رختخواب کهنه و لیوان آب و قرص خواب
من ، بی تو چیزی نیستم جُز..
خونه ی بی پنجره جُز
آدمی که غربتش از مرگ طولانی تره..

من ، بی تو چیزی نیستم جُز
چندتا اَبر بی قرار
من ، بی تو چیزی نیستم جُز
آه جُز گرد و غبار من..
بی تو چیزی نیستم جُز
چندتا اَبر بی قرار من
بی تو چیزی نیستم جُز
آه جُز گرد و غبار..

یادم بده کاری کنم جوری بهم عادت کنی
که زیر چتر گریه هام احساس امنیت کنی
یادم بده کاری کنم بی وقفه با من سر کنی
من شعر بنویسم برات تو شعرامو از بر کنی

کاشکی به گوشت می رسید دارم چه رنجی می برم
بپا غرورم نشکنه من از تو دل نازک ترم
من بی تو چیزی نیستم ، من بی تو اصلا” نیستم
شاید کسی که عمریه ، دنبالشی من نیستم..

من ، بی تو چیزی نیستم جُز
چندتا اَبر بی قرار
من ، بی تو چیزی نیستم جُز
آه جُز گرد و غبار من..
بی تو چیزی نیستم جُز
چندتا اَبر بی قرار من
بی تو چیزی نیستم جُز
آه جُز گرد و غبار..


تفنگ سر پُر


توی خونه روی دیوار یه تفنگه سر پُره
داغ جنگلا رو میشه روی قندافش دید
آره یه تفنگ سرپُر و فراری از شکار
که میشه از تو گلوش صدای شلیکو شنید
یه تفنگ پیر و کهنه یه تفنگ بی جواز
که دلش رو برده زوزه های زخمیه یه گرگ
عمریه باروتو نفس نمیکشه
تنها شاهد نفس کشیدنه پدربزرگ..

توی خونه
روی دیوار
یه تفنگه سرپُره
منم آخرین گوزنی
که گلوله میخوره
توی خونه
روی دیوار
یه تفنگه سرپُره
منم آخرین گوزنی
که گلوله میخوره..

خسته از روزای غمگینه بدون ِ دفاع
خواب رفته مثل آتیش زیر خاکستر داغ
یه تفنگی که مثه یه مرد گریه میکنه
شب و روح پرنده های مُرده تو اتاق
با دوتا میخه سیاه مونده رو دیواره سفید
تو سر هردوی ما وسوسه ی آزادی
خیلی وقته بوی خون خونه رو پُر کرده و من
خیره ام به آخرین ارثیه ی اجدادی…

توی خونه
روی دیوار
یه تفنگه سرپُره
منم آخرین گوزنی
که گلوله میخوره
توی خونه
روی دیوار
یه تفنگه سرپُره
منم آخرین گوزنی
که گلوله میخوره..


خواب

لبخند زدو دستامو گرفت اما توی خواب
فردا نشده بیدار شدم بیدار و خراب
عکسش از روی میز باز از روی قاب بیرون اومدو
دستامو گرفت باهم دوباره رفتیم توی قاب
ترسیدم اگه بیدار بشم خوابم بپره
گفتم نکنه اصلا روی میز خوابم نبره
تنها روی تخت تنها توی خواب با اون توی قاب
چشماشو که بست قاب از روی میز افتاد و شکست..

حالا یه نفر این خواب منو تعبیر
تا ساعتای بی خوابی من تغییر کنه..



بارون میومد پس داد زدم من پشت درم
خمیازه ی باد آهسته گذشت از پشت سرم
در باز نشده بیدار نشده بارون میومد
گفتم نکنه فردا شده و من بی خبرم
بارون میومد پس داد زده پشت دره
بیدار شدی نکنه گفتی خوابم نبره
سیل از توی قاب اومد تو اتاق در واش ده
ما غرق شدیم از بس که اتاق دریا شده بود

حالا یه نفر این خواب منو تعبیر
تا ساعتای بی خوابی من تغییر کنه..

تغییر کنه..


پاروی بی قایق

دوتا چشمام دوتا سرباز مغرورن
که مدت هاست از معشوقشون دورن
دوتا سرباز که چندتا زن تنها
توی دلشوره هاشون رخت میشورن
دوتا دستام دوتا چاقوی بی دسته
دوتا قفل بزرگ ِ دست و پا بسته
دوتا پارو دوتا پاروی بی قایق
دوتا کشتی با ده تا لنگره خسته..

گلو خلوت ترین پس کوچه ی بن بست
سرم سرکش ترین فواره ی میدون
یه فنجون قهوه تو غمگین ترین کافه
یه عابر تو خیابونای سرگردون
چشامو بستمو وا کردمو دیدم
یکی از بال ِ بستم آسمون ساخته
یکی دفتر شده افتاده رو سینم
یکی از استخونام نردبون ساخته
سرم چندتا کتاب ِ رنگ و رو رفته
یه بالون با طناب ِ از گلو پاره
به اعدامی که اُمیدش به دنیا نیست
ولی دنیا براش جذابیت داره..
نه دنیا از سرم خیلی زیادی بود
نه پیشونی نوشتم گود کن باشن
بهر طبعی شکلک در نیاوردم
فقط میخواستم شکل خودم باشم
گلومو پاره کردم اما این مردم
بهم گفتن که دیوونست ، عاشق نیست
کسی باور نکرد این آدمه بی شکل
به غیر از عشق با چیزی موافق نیست..


یه خونه ی کوچیک



خیال میکردم
برای پیشونیم
یه خونه ی کوچیک
رو شونه هات داری
چه بی دلیل چه زود
بهونه گیر شدی
چقد دلیل واسه
بهونه هات داری

آهای فرصت کم
آهای راه زیاد
یه عمر فاصله بود
از تو به این آغوش
بین منو تو هنوز
یه ریز برف میاد
به دیدنم که میای
لباس گرم بپوش
به دیدنم که میای
برام گلاب بیار
که مزه مزه کنم
نفس کشیدن ِ تو
برای تشنگیام
یکم سراب بیار
که باز دوره کنم
خیال ِ دیدن تو…


بخاطر تو دلم با اینکه زود شکست
نه باز عاشق شد نه دوست پیدا کرد
نه پای درد دل ِ هرکی رسید نشست
نه سفره ی دلشو پیش ِ کسی وا کرد
به دیدنم که میای برام ستاره بیار
چراغ ِ اول این شبو تو روشن کن
بازم اگه حرفام حوصلتو سر برد
هنوز سحر نشده هوای رفتن کن

به دیدنم که میای
برام گلاب بیار
که مزه مزه کنم
نفس کشیدن تو
برای تشنگیام
یکم سراب بیار
که باز دوره کنم
خیال دیدن تو…



کلنجار



کمد پر از لباس تو میز پر از عکس توئه
هنوز تو اتاقمون میپلکن نشونه هات
وقتی که توی خلوتت منو مرور میکنی
یه قطره اشک ممکنه بشینه روی گونه هات
میپرم از خواب شیو لباسمو تن میکنم
چراغو روشن میکنم خونه رو پرسه میزنم
تا خود صبح با خودم همش کلنجار میرم
تا بلکه خوابم نبره نیای به خواب دیدنم
سعی نمیکنم تورو
مجاب اون نادان کنم
از کجا معلوم که سرت
از این شلوغ تر نشه
از کجا معلوم دل تو
یه رو ز برام تنگ شه و
یه روز بخوای بیای پیشم
که هیشکی با خبر نشه..



اینکه دوستم نداشتی برام اهمیت نداشت
فقط دلم میخواست یه روز تموم بشن بهونه هات
دلت که پر زد واسه من به در که چشم دوختی
بال شکسته ی منو بدوز روی شونه هات
برام مهم نیست که دیگه صدای قلبم چی میگه
تو آخرش توجهی به خواهشم نمیکنی
فقط یکم کلافه ام یکم به هم ریخته ام
اما مهم نیست که دیگه نوازشم نمیکنی

سعی نمیکنم تورو
مجاب اون نادان کنم
از کجا معلوم که سرت
از این شلوغ تر نشه
از کجا معلوم دل تو
یه رو ز برام تنگ شه و
یه روز بخوای بیای پیشم
که هیشکی با خبر نشه..

اینکه دوستم نداشتی برام اهمیت نداشت
فقط دلم میخواست یه روز تموم بشن بهونه هات
دلت که پر زد واسه من به در که چشم دوختی
بال شکسته ی منو بدوز روی شونه هات
برام مهم نیست که دیگه صدای قلبم چی میگه
تو آخرش توجهی به خواهشم نمیکنی
فقط یکم کلافه ام یکم به هم ریخته ام
اما مهم نیست که دیگه نوازشم نمیکنی

سعی نمیکنم تورو
مجاب اون نادان کنم
از کجا معلوم که سرت
از این شلوغ تر نشه
از کجا معلوم دل تو
یه رو ز برام تنگ شه و
یه روز بخوای بیای پیشم
که هیشکی با خبر نشه..



یوسف


افسوس بود و جز افسوس چیزی به شب نمی تابید
هرچشمه ای که می خشکید از چشم ما می افتاد
از روزگار دلگیرم ای کاش اشک آخر داشت
یوسف اگه برادر داشت کی توی چاه می افتاد
دل چشمه بود و می جوشید
وقتی خدا واسه ی مردم
هر روز یک کوزه رو میشکست
از تکه هاش دل می ساخت
از تیکه تیکه قلبم
هی کوزه ساخت اما
هی هرشب واسه ی من تنها
از خون و خاک گل می ساخت

بکار و بچین
بچین و ببخش
زمین خدا
برای همست
ببین و نترس
نترس و بگو
خدای تا ابد
خدای همست



تا چشم کار می کرد و
تا اعتماد می کردم
چشمم می دید
بی اعتماد تر می شد
معجون دردمندی از سردرد و دردسر بودم
با هر مسکن تازه دردم زیادتر می شد
خشکیده تر شدم ای ماه
عکست توی کدوم چشمست
اینجا که هرچی می بینم دالون و تنگ و تاریکه

اینجا که هرچی می گردم
راهی به سرپناهی نیست
روح بزرگ من دیدی دنیا چقدر کوچیکه

بکار و بچین
بچین و ببخش
زمین خدا
برای همست
ببین و نترس
نترس و بگو
خدای تا ابد
خدای همست


وصیت


برای این گل قرمز
نماز مُرده بخوانید
مرا شمرده بخوانید
برای خاکسپاری
تمام باغچه ها را
به مادرم بسپارید
دو دانگه پیرهنم را
دو پاره از کفنم را
به این دو چشم بدوزید
سپس ملال تنم را
دو بال پر زدنم را
در این کفن بگذارید

به همسر نگرانم
به نقل قول بگویید
چه دوست داشتنی بود
شما آهای شماها
شما که همسر خود را
همیشه دوست ندارید

زیاد امید ندارم
که از تپیدن قلبم
گلی دوباره بروید
مگر بهار که سر شد
کنار سنگ مزارم
دلی دوباره بکارید
کدام قله کدام موج
منی که اینهمه کوهم
از این جهان به ستوهم
من از شکار نکردم
شما از اینکه شکارم
نبوده اید شکارید

دو دانگه پیرهنم را
دو پاره از کفنم را
به این دو چشم بدوزید
سپس ملال تنم را
دو بال پر زدنم را
در این کفن بگذارید

دانلود آلبوم پاروی بی قایق + کاورها

عکس دلنوشته های زیبا خواندنی جالب جذاب جدید مفهومی فلسفی عاشقانه غمگین انیمیشن

پندآموز,متن, آهنگ,جذاب,طراحی, بازی جدید با لینک مستقیم ,دلنوشته,قشنگ,حکیمانه,سخن,عکس,حرف,عکس نوشته,فیلسوفانه,باحال,عبرت انگیز,زیبا,جمله,جدید, انیمیشن,سنگین,دانلود رایگان فیلم,تکست گرافی,, سریال,فلسفی,عکس دلنوشته های زیبا خواندنی جالب جذاب جدید مفهومی فلسفی عاشقانه غمگین

عکس دلنوشته های زیبا خواندنی جالب جذاب جدید مفهومی فلسفی عاشقانه غمگین انیمیشن

گاهی به نظرم می رسد اگر کر بودم کم تر عذاب می کشیدم تا حالا که لالم ! 

تکست گرافی شماره 1 | فیلسوفانه - سامویل بکت

گاهی به نظرم می رسد اگر کر بودم کم تر عذاب می کشیدم تا حالا که لالم ! 

 

تکست گرافی شماره 2 | طنز - فلسفی

پشت هر آدم موفقی کلی ایرانی دارن غیبت می کنند !

 

تکست گرافی شماره 3 | خردمندانه - عارفانه

در عالم دو چیز از همه زیباتر است ؛ آسمانی پر ستاره و وجدانی آسوده 

تکست گرافی شماره 4 | شعر - هنری - فروغ فرخزاد

گریزانم از این مردم که با من / به ظاهر همدم و یک رنگ هستند

ولی در باطن از فرط حقارت / به دامانم دو سد پیرانه بستند

از این مردم که تا شعرم شنیدند / به رویم چون گلی خوشبو شکفتند

ولی آن دم که در خلوت نشستند / مرا دیوانه ای بدنام گفتند

تکست گرافی شماره 5 | شعر - ادبی - اهورا ایمان

باور نکن تنهاییت را / من در تو پنهانم ، تو در من

از من به من نزدیک تر تو / از تو به تو نزدیک تر من

باور نکن تنهاییت را / تا یک دل و یک درد داری

تا در عبور از کوچه عشق / بر دوش هم سر میگذاریم

تکست گرافی شماره 6 | دلنوشته - عاشقانه - غمگین

به خیالت نمی فهمم یواشکی مرا در خاطرت مرور می کنی ؟!

کاش تو آن قدر مغرور نبودی !

 تکست گرافی شماره 7 | شعر - عارفانه - مولوی

دیگران چون بروند از نظر ، از دل بروند

تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

تکست گرافی شماره 8 | دل نوشت - زیبا - حسین پناهی

ساده لباس بپوش ! ساده راه برو ! ولی در برخورد با دیگران ساده نباش !

زیرا سادگی ات را نشانه می گیرند برای درهم شکستن غرورت

تکست گرافی شماره 9 | فیلسوفانه - خردمندانه - اولیور وندل هولمز

ذهن انسان احمق مثل مردمک چشم است ، هر چه بیشتر نور بتابانی تنگ تر می شود.

تکست گرافی شماره 10 | طنز - مذهبی - رضا مارمولک - پرویز پرستویی

این قدر گیر نده به این جوون ها ... آخه بهشت که زورکی نمیشه عزیز دل برادر !

اون قدر فشار میاری که از اون ور جهنم می زنه بیرون !!

تکست گرافی شماره 11 |  دل نوشته - اجتماعی - ادبی

بهترین آدم های زندگی همان هایی هستند که وقتی کنارت می نشینند ، 

چایی ات سرد می شود و دلت گرم.

>>> جهت دیدن عکس ها در سایز بزرگ تر آن ها save کنید

عکس دلنوشته های زیبا خواندنی جالب جذاب جدید مفهومی فلسفی غمگین اسپند93 سریال

سخن,باحال, بازی جدید با لینک مستقیم ,تکست گرافی,سنگین,متن,عبرت انگیز,زیبا, آهنگ, انیمیشن,طراحی,فلسفی,حکیمانه,جذاب,عکس دلنوشته های زیبا خواندنی جالب جذاب جدید مفهومی فلسفی غمگین اسپند93,دلنوشته,جدید,عکس نوشته,دانلود رایگان فیلم,عکس,جمله,پندآموز,,قشنگ,حرف, سریال,فیلسوفانه

عکس دلنوشته های زیبا خواندنی جالب جذاب جدید مفهومی فلسفی غمگین اسپند93 سریال

 حسرت واقعی را هنگامی می خوری که می بینی به اندازه  سن و سالت زندگی نکرده ای.

تکست گرافی شماره 1 | شعر - مولوی 

چون ندارم با خلایق الفتی / خلق پندارد ما دیوانه ایم 

 تکست گرافی شماره 2 | طنز - یاس

یاس هم مثل ما بدبختی نکشید !

 تکست گرافی شماره 3 | شعر - عاشقانه - احمد شاملو 

کوه با نخستین سنگ ها آغاز می شود ... من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

 تکست گرافی شماره 4 | مفهومی - پرمعنی 

 مشکل از اون جایی آغاز شد که سطح درآمد بعضیا از سطح فرهنگشون جلو زد ،

سطح سواد بعضیا هم از سطح شعورشان.

  تکست گرافی شماره 5 | عاشقانه - دلتنگی - آنا گاوادا 

تو در مورد دلتنگی واقعی چیزی نمی دانی زیرا این تنها زمانی رخ می دهد

که کسی را بیشتر از خودت دوست داشته باشی !

 تکست گرافی شماره 6 | فلسفی - خردمندانه - چارلز داروین 

نادانی بیش از دانایی احساس امنیت ایجاد می کند.

 

  تکست گرافی شماره 7 | سروده - شاعرانه - قفس

 پرنده ای که پرواز بلد نیست به قفس می گوید تقدیر.

تکست گرافی شماره 8 | خردمندانه - فلسفی - موریس مترلینگ

اگر مغز خالی هم مانند شکم خالی سر و سدا می کرد ، آدمی بسیار بیش از این ها خردمند بود.

تکست گرافی شماره 9 | پرمفهوم - افسوس - گابریل گارسیا مارکز

 حسرت واقعی را هنگامی می خوری که می بینی به اندازه  سن و سالت زندگی نکرده ای.

تکست گرافی شماره 10 | هنری - سنگین - اصغر فرهادی - درباره الی  

 یک پایان تلخ ، بهتر از یک تلخی بی پایانه.

عکس و دلنوشته های زیبا خواندنی جالب جذاب جدید مفهومی فلسفی فروردین 94 انیمیشن

بازی جدید با لینک مستقیم , انیمیشن,جذاب,سنگین,طراحی,دانلود رایگان فیلم,,پندآموز,دلنوشته,متن,جمله,قشنگ,جدید,عکس و دلنوشته های زیبا خواندنی جالب جذاب جدید مفهومی فلسفی فروردین 94,حرف,عکس نوشته,فیلسوفانه,باحال,زیبا,تکست گرافی,عبرت انگیز,فلسفی,سخن, سریال,عکس, آهنگ,حکیمانه

عکس و دلنوشته های زیبا خواندنی جالب جذاب جدید مفهومی فلسفی فروردین 94 انیمیشن

ولی ما با سه چیز دیگر زندگی مان را تباه می کنیم : حسرت دیروز ، اتلاف امروز ، ترس از فردا

تکست گرافی شماره 1 | هنری - ادبی

 اگر یقین داری روزی پروانه می شوی ، بگذار روزگار هر چه می خواهد پیله کند

تکست گرافی شماره 2 | سخنان بزرگان - اجتماعی | میشل فوکو

جهان سوم جایی است که مردمانش منتظر آمدن یک روز خوب هستند نه پدید آوردنش. 

 

تکست گرافی شماره 3 | شعر - عاشقانه | احمد شاملو

 چه بی تابانه می خواهمت ،

ای دوری ات آزمون تلخ زنده به گوری !

و فاصله تجربه ای بیهوده است

تکست گرافی شماره 4 | روانشناسی - آموزنده

 خوشبختی ما در سه چیز است : تجربه از دیروز ، به کار گیری امروز ، امید به فردا

ولی ما با سه چیز دیگر زندگی مان را تباه می کنیم : حسرت دیروز ، اتلاف امروز ، ترس از فردا

تکست گرافی شماره 5 | شعر - عاشقانه | علی صالحی

 به راستی عشق بزرگ ترین آرامش جهان است.

 

تکست گرافی شماره 6 | فلسفی | برتراند راسل

 آدم ها نادان به جهان می آیند، نه احمق. آن ها به وسیله آموزش اشتباه احمق می شوند.

 

تکست گرافی شماره 7 | روانشناسی

 در جهان دو چیز از همه زیباتر است : آسمانی پر ستاره و وجدانی آسوده.

تکست گرافی شماره 8 | فلسفی - خردمندانه

سکوت من به معنای موافق بودن با تو نیست ، جهل تو مرا به سکوت کشانده ! 

تکست گرافی شماره 9 | فلسفی - آموزنده

 

تکست گرافی شماره 10 | فلسفی - اجتماعی |دزموند توتو

 اگر در بی عدالتی ها بی طرف هستید بدانید که طرف ستمگر را گرفته اید.

تکست گرافی شماره 11 | هنری - ادبی | لوکوربوزیه

 آن چه از فرد یک هنرمند می سازد ، لحظاتی ست که او خود را فراتر از بشر حس می کند.

تکست گرافی شماره 12 | عاشقانه - احساسی 

 "دوستت دارم" و آن قدر از این جمله می ترسم که از مرگ نه.